ตำนานสืบทอด สู่ ทิพวรรณ
อาหารเวียดนามเป็นอาหารประจำชาติของ “ชาวเวียดนาม” ซึ่งเป็นอาหารที่มีลักษณะโดดเด่นเฉพาะตัว ชาวเวียดนาม กินข้าวเป็นอาหารหลักเช่นเดียวกับชาติอื่นๆ ในเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ และใช้เครื่องปรุงรสที่เป็น ของหมักดองเช่นเดียวกัน เนื่องจากภูมิหลังทางประวัติศาสตร์ที่เคยถูกจีนและฝรั่งเศสปกครอง จึงมีอิทธิพลของทั้งสองชาติปรากฏอยู่บ้าง นอกจากนั้นเนื่องจากสภาพภูมิศาสตร์ที่ทอดยาวตามแนวชายฝั่งลุ่มแม่น้ำโขงทำให้อาหารเวียดนามแต่ละภูมิภาคมีความแตกต่าง อาหารเวียดนามที่คนไทยรู้จักดีและเป็นเอกลักษณ์ คือ แหนมเนือง
อาหารเวียดนามเป็นอาหารที่กินผักสดหลายชนิดในแทบทุกเมนู และมีน้ำจิ้มหลากหลายเครื่องปรุงรสส่วนใหญ่เป็นแบบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้มากกว่าแบบจีน เช่นเครื่องปรุงรสเปรี้ยวใช้ มะขาม มะนาวไม่นิยมใช้น้ำส้มสายชู เครื่องปรุงรสเค็ม ส่วนใหญ่เป็น น้ำปลา น้ำกะปิ รองลงมาเป็น กะปิ ปลาร้า กุ้งจ่อม ใช้ซีอิ๊วแบบจีนน้อยมาก
ต้นตำรับหารเวียดนาม ได้มีการเผยแพร่ในประเทศไทยช่วงสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยชาวเวียดนามได้อพยพลี้ภัยสงคราม เข้ามาทางภาคอีสานของประเทศไทย (แถบลุ่มแม่น้ำโขง) และได้นำวัฒธรรมอาหารเวียดนาม เข้ามาเผยแพร่จนเป็นที่นิยมในภาคอีสาน จวบจนถึงปัจจุบันนี้ ซึ่งอาหารของทางร้านทิพวรรณ ก็ได้สืบทอดมาจากคุณยายทวดแทง ซึ่งเป็นต้นตำรับอาหารเวียดนามโบราณในสมัยที่คุณยายทวดแทงนำอาหารเวียดนามมาจับใส่สาแหรกเดินหาบขายตามละแวกบ้านคุณวันเพ็ญซึ่งเป็นลูกสาวต้องออกเดินตามคุณแม่ไปขายของด้วยโดยช่วยทำทุกอย่าง ประสบการณ์ตรงนี้สั่งสมมากเข้าจนเกิดเป็นความชำนาญและด้วยความมานะอดทนหมั่นเก็บเล็กผสมน้อยเป็นเวลากว่า 60 ปี กลายเป็นอาหารต้นตำรับขนานแท้จากรุ่นสู่รุ่น โดยเริ่มจากสมัยรุ่นบรรพบุรุษ
คุณทิพวรรณ ได้มีการพํฒนาสูตรและเมนูอาหารที่หลากหลายมากขึ้น โดยนำสูตรมาดัดแปลงส่วนผสมให้ดีขึ้นและถูกลิ้นคนไทย จากนนั้นจึงตัดสินใจทำร้านอาหารเวียดนาม และเพิ่มส่วนบริหารจัดการเพื่อให้เข้ากับยุคสมัยนี้ จนกระทั่งเป็นร้านที่รู้จักกันในนาม “ร้านอาหารเวียดนาม-อีสาน” ในปัจจุบันนี้